Angola z populacją 16,3 mln ludności, leżąca pomiędzy Namibią a Demokratyczną Republiką Konga, jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie, nie tylko w Afryce. Po dziesiątkach lat wojny domowej, zbrodni wojennych i niesłychanej korupcji, kraj jest w ruinie.
Angola uzyskała niepodległość w 1975 roku. Po tym Angola wpadła w czas krwawych zmagań i walk pomiędzy siłami politycznymi: sponsorowaną przez Kubę partię MPLA (Movement for Liberation of Angola) oraz UNITA (National Union for the Total Independence of Angola), popieranych przez Południową Afrykę, oraz Stany Zjednoczone. Wojna domowa trwała w Angoli przez 27 lat. Partia MPLA okazała się silniejszą siłą polityczną i w roku 1990 zamieniono marksizm - leninizm na ustrój social demokratyczny.
Od roku 1979 Angola jest kierowana przez Jose Eduardo dos Santos, przywódcę MPLA. W roku 2002 wraz ze śmiercią Jonasa Savimbi, zawieszenie broni zostało w końcu wprowadzone w życie i partia UNITA rozbrojona. Od tego czasu w kraju jest względny spokój i stabilność polityczna.
W tej chwili Angola cieszy się multi partyjną konstytucją. Istnieje wzrost ekonomiczny, ale przede wszystkim oparty na zyskach z wydobywania ropy naftowej. Teoretycznie kraj ma olbrzymi potencjał- Angola to żyzne ziemie, kraj posiada ogromne złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, kopalnie diamentów, oraz potencjał w produkcji energii hydroelektrycznej na rzekach.
Ale wysiłki aby przyciągnąć zagranicznych inwestorów i kapitał, są marne. Inwestorzy boją się korupcji w kraju. Kiepsko funkcjonujący system sądownictwa, który dodatkowo zwiększa ryzyko inwestycji w tym kraju. Transakcje kupna sprzedaży nieruchomości podlegają ścisłym kontrolom.
Angola uzyskała niepodległość w 1975 roku. Po tym Angola wpadła w czas krwawych zmagań i walk pomiędzy siłami politycznymi: sponsorowaną przez Kubę partię MPLA (Movement for Liberation of Angola) oraz UNITA (National Union for the Total Independence of Angola), popieranych przez Południową Afrykę, oraz Stany Zjednoczone. Wojna domowa trwała w Angoli przez 27 lat. Partia MPLA okazała się silniejszą siłą polityczną i w roku 1990 zamieniono marksizm - leninizm na ustrój social demokratyczny.
Od roku 1979 Angola jest kierowana przez Jose Eduardo dos Santos, przywódcę MPLA. W roku 2002 wraz ze śmiercią Jonasa Savimbi, zawieszenie broni zostało w końcu wprowadzone w życie i partia UNITA rozbrojona. Od tego czasu w kraju jest względny spokój i stabilność polityczna.
W tej chwili Angola cieszy się multi partyjną konstytucją. Istnieje wzrost ekonomiczny, ale przede wszystkim oparty na zyskach z wydobywania ropy naftowej. Teoretycznie kraj ma olbrzymi potencjał- Angola to żyzne ziemie, kraj posiada ogromne złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, kopalnie diamentów, oraz potencjał w produkcji energii hydroelektrycznej na rzekach.
Ale wysiłki aby przyciągnąć zagranicznych inwestorów i kapitał, są marne. Inwestorzy boją się korupcji w kraju. Kiepsko funkcjonujący system sądownictwa, który dodatkowo zwiększa ryzyko inwestycji w tym kraju. Transakcje kupna sprzedaży nieruchomości podlegają ścisłym kontrolom.
